Moezel vakantie dag 3

Woensdag 25 augustus.

Vroeg uit bed  om 06:45 uur want op het plan staat vandaag een trip met de boot van Traben naar Bernkastel vv. en deze afvaart is om 09:50 uur. Om 08:00 uur ontbijt waar we vernemen dat de Familie Sauer vandaag een “Ruhetag”  heeft na het ontbijt. Vanaf 17:00 uur zijn ze de dan weer open, een dagje voor hun zelf  1x per week. Maar vaak zijn de plannen voldoende aanwezig maar komt er vaak niet zoveel van, vertelde mevr. Sinke Sauer ons lachend.  Dat hebben we meer gehoord uit het hotelwezen.

Verscheidene gasten gaan weer weg, ook de eendaagse  overnachters.  We parkeren de auto in Traben vlakbij de afvaart van de boten, grappig , je hebt twee rederijen, die varen het zelfde traject met dezelfde afvaart tijden, dus eigenlijk alles dubbel. Ze zijn beiden ook even duur in de prijs. Waarom dat dit is… geen idee. We kunnen dus kiezen we kijken bij de een en bij de ander, gaan toch voor de eerste rederij, gewoon omdat we die boot mooier vinden.

Kaartjes gekocht, retour, voor de somma van € 34,00. We gaan aan boord en zoeken een mooi plekje op het voordek een hoog boven de salon.  

Het voordek plekje, goed zicht rondom

De boot van de “concurrent” vertrekt en wij een minuut later er achteraan, beide schepen zijn maar gevuld met een paar passagiers. Het is veerdienst dus we leggen bij verscheidene stadjes en dorpjes aan. De trip is ongeveer over het water 24 kilometer en zal 2 uur duren.

De witte boot is de concurrent van Gebr.Kolb

Komen steeds meer mensen aan boord bij de tussenstops. Vanaf het schip heb je tijdens de vaart een mooi uitzicht over de Moezel en de wijnbouw gebieden en zicht op leuke plekjes.

Het wordt steeds drukker op ons plekje en op het laatst worden we omgeven door een groep Italianen. In het traject zit een sluis  met een aardig verval, dat kenden die Italianen niet, volgens mij water ook niet.  Allemaal over de reling hangend om foto’s te maken met een gekwek en een gekwaak, verschrikkelijk, je oren tuiten ervan.

De sluis in zicht

De dames allemaal een luchtje op en ze geurden naar zoet fruit maar dan alle soorten en smaken door elkaar gemixt . Bernkastel  kwam in zicht en we meerden af iets voor 12:00 uur. De passagiers zwermden het stadje in, wij ook.

Bernkastel in zicht

Vanaf de kade het stadje ingelopen, veel kleine straatjes en nog meer kleine winkeltjes. En met deze mooie dag ook heel veel mensen ( 98% toeristen uit alle windstreken) en natuurlijk lunchtijd dus de vele terrasjes bomvol. Op een pleintje deed net een Italiaanse koffie uitbater het terras open dus daar maar eens neergestreken. Daarna weer gewandeld en gewinkeld en veel foto’s gemaakt. Daar gaan we nog weer naar terug met de auto tijdens deze vakantie om nogmaals te kijken zeiden we tegen elkaar .

De boot van 14:00 uur terug genomen naar Traben-Trarbach, gelukkig zonder Italianen en we zaten weer op het zelfde plekje als op de heenweg.

De boot terug naar Traben-Trarbach

Rond 16:00 uur waren we weer terug en met de auto via Enkirch naar Starkenburg gereden , een klein dorpje hoger gelegen dan Enkirch met een mooi uitzicht op de Moezel.

Uitzicht Moezel/Traben-Trarbach vanaf Starkenburg

Vandaar terug naar het hotel waar we ongeveer om 17:00 uur waren. Mevrouw Slike Sauer had net het lokaal weer geopend na de “Ruhetag” dus maar een consumptie genomen op het terras onder de druiven. Het was wel half bewolkt maar nog prachtig weer.

Om 18:30 uur weer eten. Veel nieuwe gasten dus ook Belgen en vertegenwoordigers voor een nacht. Tussen het voor en hoofdgerecht zaten we te raden wat het zou zijn, rijst-kip met kerrie kon het nog wel eens worden dacht ik en jawel… goed geraden.

Het avondmenu:

·         Schijf rode meloen met 2 plakjes spek  ( rare combinatie rode meloen )

·         Kip kerrie met witte rijst

·         Soort Saroma mousse vanille met vruchten/room.

Hierna nog koffie genomen in het stamlokaal en om 20:15 uur precies was opa Sauer aanwezig voor de wijn proeverij.

Het wijn proeven bij Opa Sauer.

Het statiegeld in de tuin

Ingang kelder Opa's domein

Opa Sauer was dus nog een man van de klok. Met bijna hetzelfde kleine groepje waarmee we gisteren de stadswandeling maakten (huisgasten hotel 8 personen) waren we nu te gast bij opa in zijn domein.

Via het terras naar beneden en de groene deur van de kelder in. Voor de kelder in de tuin kratten en containers vol lege flessen. Flessen worden hier gewoon hergebruikt en niet zoals bij ons in een glasbak tot scherven gegooid om er daarna een (nieuwe) fles van te maken…..zeer verstandig toch. Onder het hotel is een zeer grote kelder en deze lag helemaal vol met (mooie) flessenwijn van diverse smaken, kleuren en jaartallen. Alles keurig op nummer om bestellingen snel te kunnen vinden. Nee opa had zijn hobby goed voor elkaar. We gingen negen soorten proeven, zeg maar gewoon de fles(sen) leegmaken en van zuur naar zoet. Bij elke soort gaf opa een uitleg en nam zo nu en dan de een en andere aanwezige op de hak, humor heet dat. Een ieder mocht zijn mening geven over de smaak van een bepaald soort. Er was er een bij, ik dacht nr. 6, die smaakte wat apart en op de vraag van opa hoe die was gaf ik als antwoord..”niet erg lekker… smaakt naar lampenolie”. Daarmee was opa gelijk in zijn wiek geschoten, maar ja hij hield toch wel van humor. Opa vertelde honderd uit en nam zelf ook steeds een glaasje, een liefhebber hoor. We konden vrijblijvend een bestelling opgeven voor mee naar huis.

Wij hebben 3 flessen besteld die niet onaardig smaakten en redelijk geprijsd waren. Voordat we het wisten was het 22:30 uur, tijd om de kelder te verlaten. Was gezellig daar.

Nog een consumptie op het terras genomen en naar bed. De klok wees 23:45 uur, kon wel weer voor deze dag.