Moezel vak dag 0

Een vakantie langs de Moezel

Moezel vakantie dag 1

Maandag,  23 augustus 2010

Als je op de foto's klikt krijg je een vergroting.

Vandaag vertrokken we naar Enkirch aan de Moezel, we gaan daar acht nachten doorbrengen. Een paar weken geleden hebben we bij dit hotel geboekt rechtstreeks via internet.

Een van onze dochters was daar met het gezin geweest en kwam met goede berichten hierover terug. Ook de correspondentie met dit hotel ging vlot en netjes dus dat moest wel goed zijn. We vertrokken iets na tien uur en deden het rustig aan richting Koblenz, mooi zonnig weer alleen als je buiten de auto was een straffe wind. Dat merkten we tijdens de middagpauze op een parkeerplaats ter hoogte van Bonn.  Met onze “miep” in bedrijf, kwamen we rond 15:15 uur bij het hotel aan. Het hotel ligt iets buiten het stadje (of is het een dorpje?) richting de wijngaard heuvels.

Beelden samengevoegd van de web-cam van Enkirch

Bij de receptie, het was net een loket op een ouderwets station, was ook even niemand, maar een oudere man kwam melden dat er wel "bemanning" kwam, later bleek deze oudere man de vader van de heer des huizes te zijn, vanaf nu opa genoemd. Even nog een klein misverstand bij de aanmelding daar het VVV ook net gebeld had dat er 2 personen richting dit hotel kwamen. Men dacht dat wij dat waren , via Thomas Cookreizen maar dat was snel opgelost. We kregen kamer 104, op de 1^e etage aan de voorzijde boven de ingang.

Voorzijde hotel met de hoofdingang

Het hotel bestaat al zeer lang, hieronder een korte geschiedenis weergegeven:

 In 1840 werd al in een reisgids over de Moezel melding gemaakt van een eetgelegenheid genaamd “Bei Sauer” in Enkirch. Het tegenwoordige huis en de grond, vroeger molen en pension “Krone“, werd in 1902 door de familie van August Sauer gekocht en vervolgens verbouwd en uitgebreid. In het jaar 1928 werden de eerste gastenkamers ingericht. De belangrijkste bron van inkomsten was de landbouw.

Daarnaast werd er ook wijn verbouwd en was de molen in bedrijf. De molen werd in 1932 stilgelegd. Het pension ging verder onder de naam “Im Kühlen Grunde“ In de jaren vijftig werden het restaurant en de hotelkamers evenals de wijnbouwactiviteiten uitgebreid door Paul Sauer en zijn familie. Al in 1958 werd het buitenbad aangelegd.

Vanaf het begin van de jaren zeventig veranderde het pension onder leiding van Reinhold Sauer in een hotel met ruim 30 bedden.

In 1990 werd het restaurant nogmaals uitgebreid en werd de naam veranderd in “Hotel Dampfmühle“. Deze naam is ontleend aan het oude molenbedrijf, in droge tijden nam een stoommachine de aandrijving over van het waterrad.

In het jaar 2001 kende de overkoepelende organisatie van hotels en pensions het hotel een derde ster toe.

In het jaar 2004 werden de kamers opnieuw ingericht. Na al deze verbouwingen en renovaties staan er nu 14 tweepersoons- en 3 eenpersoonskamers ter beschikking van onze gasten. Alle kamers zijn voorzien van douche en toilet, TV, radio, telefoon en haardroger, en enkele ook van een kluisje.

Hotel Dampfmühle is lid van twee hotelcoöperaties, namelijk de Moselromantik-Hotels.

De huidige eigenaars zijn Paul en Silke Sauer, Zij doet het eigenlijke hotelbedrijf en hij is behalve de kok ook de man van de klussen rond huis en wijngaard en helpt ook bij het ontbijt. Verder in huis Opa (Reinhold?) Sauer, de twee kinderen, een jongen en meisje en een hond.   In de keuken nog een extra kok en wat ambulant personeel voor huishouding en bediening.

De koffers uitgepakt en beneden in het café een consumptie genomen. Kennis gemaakt met mevrouw Silke die vertelde dat het avondeten vanaf 18:30 uur was, dat stak niet zo nauw en het ontbijt vanaf 07:30 uur maar ook dat was bij benadering en naar eigen inzicht. Als het in de avond laat werd dan kon je via de nachtingang altijd naar binnen, naast het huis achterom. Hierna hebben we het hotel verkend, een mooi terras aan de achterzijde, overdekt en met druivenranken begroeid. Trapje naar beneden en dan was je in een zeer grote tuin met gras en veel bomen inclusief een verwarmd buitenzwembad. De tuin wordt doorsneden door de beek.

Het prettige terras aan de achterkant



De beek door de tuin



De tuin met zwembad en speeltoestellen voor kinderen

Achterzijde hotel vanuit de tuin gezien

Het interieur is netjes en is in een wat oude stijl wat ons wel aanspreekt, wij noemen dit een "boeren hotelletje" hoewel dat eigenlijk niet helemaal waar is voor deze lokatie.

De bar... eigenlijk uitgifte materiaal

 

De gelagkamer of te wel de Stube



Het mooie zonnige weer veranderde in een paar stevige regenbuien, het hoosde uit de lucht

Ontbijtzaal/dinerzaal met hoekje ontbijtbuffet

Ons hoekje in ontbijt/dinerzaal

Na de rondgang nog een consumptie en om 18:30 uur aan tafel voor het avondeten, we hadden trek gekregen. Het menu was als volgt:

·         Ei  mayonaise/yoghurt salade met brood

·         Stofpotje van sukadelapjes met een soort kale macaroni

·         Een bord met de bekende Duitse “Bunter Salat”

·         Toetje, Chocomousse met room

We kregen een welkomstdrankje vooraf, een soort sekt met likeur, wel erg zoet. Al met al niet slecht hoor.

Hierna richting Enkirch gewandeld via de Mühlweg, het was weer droog ,eerst ging dat weggetje naar beneden en daarna weer stijl omhoog, ...puf… dat was even klimmen hoor, waren we niet meer gewend..ha ha.. Via diverse straatjes en de kerk kwamen we aan de Moezeloever uit bij het veerpontje voor fietsers en wandelaars naar de overkant van de Moezel. Daar even gezeten en gekeken naar het grote grasveld voor Campers. Campers plus deze overnachtingsplaatsen zie je heel veel langs de Moezel, de overnachtingsplek is rond de € 5,00 per nacht. Het was er zeer druk.

Weer via de weg die we ook gereden hadden naar het Hotel gewandeld. Nog even bij de beek in de tuin gekeken, het water raasde er nu doorheen na die plensregen. Nog een consumptie genomen op het terras. We kregen nog een uitnodiging voor morgenmiddag om mee te doen aan een stadstoertje via het plaatselijke VVV, we moesten daar dan om 15:00 uur zijn, leek ons wel leuk, en was gratis, nou dan komen we wel in beweging.. gnif gnif.

Hierna kamer 104 opgezocht voor de nachtrust, het was omstreeks 23:00 uur.

Hieronder wat foto's van kamer 104, keurige kamer met alles erop en er aan.

Moezel vakantie dag 2

Dinsdag 24 augustus 2010.

Vreemd bed, vreemde kamer dus vroeg wakker, maar stil blijven liggen onder de (te) warme donsjes tot 07:00 uur en toen maar eruit voor de sopbeurt maar wat in veel hotels een probleem geeft is de douche slang, meestal zijn ze kapot of lek en wat bij mij altijd verbazing wekt is dat de dames van de kamerreiniging dit niet opmerken of doorgeven zodat het hersteld kan worden. Dus hier spoot ook meer water langs de douchekop dan vanuit de douchekop. Dit eerst maar eens hersteld en toen was het weer dik voor elkaar. Tijd voor het ontbijt beneden om 08:30 uur. Buffetvorm en keurig verzorgd met warme harde broodjes, gewoon brood, crackers, 2 soorten kaas, 3 soorten worst, een soort brie, diverse jams, honing, eitjes, vruchtensap, melk/muesli en bekertjes yoghurt en vers fruit. Daar kan je wel uit kiezen en aan tafel de vraag thee of koffie. Dat was dik in orde. Rond 10:00 uur vertrokken met de auto naar Traben-Trarbach om daar maar eens te gaan kijken. Het zijn eigenlijk twee stadjes, over de brug is Traben en voor de brug is Trarbach. Auto geparkeerd aan de Moezel in Traben en op speurtocht. Op het eerste gezicht ziet het er wel leuk uit maar er zijn veel leegstaande winkels. Ook hier kan de eenzame kleine zelfstandige het niet bolwerken.

Het weer was mooi zonnig dus op zoek naar iets leuk maar dat was er niet Traben. De brug overgelopen en in Trarbach is het anders. Genoeg terrasjes en meer winkeltjes die nog open zijn. Op een terrasje neergevleid en ons verwent met een biertje en Tony een groot ijs. Lekker zitten rondkijken. Tegen over ons was een schoenenwinkel met veel uitverkoop met VAN/VOOR prijzen en deze firma deed goede zaken.

Rondgewandeld en weer over de brug terug naar Traben. Nog langs het oude station gewandeld daar zijn nu de wat grotere winkel zoals het ALDI en LIDL werk. In het stadje nog wat belegde broodjes gekocht en deze aan de Moezelpromenade op een bankje weggewerkt. Gekeken bij twee rondvaartbedrijven aan de kade voor eventueel een boottochtje voor morgen. Belangrijk zijn de tijden van vertrek en waarheen.

Wat beelden van Traben-Trarbach

Weer terug naar het hotel waar we rond 14:00 uur aankwamen. Daarna naar het VVV van Enkirch aan de Moezel waar de rondleiding door het stadje om 15:00 uur zou beginnen. We waren met 10 tot 12 personen en de gids gaf ons een goed beeld van de historie van stad en streek en wees ons veel details. Ook het museum (een huisje) bezocht veel interessante zaken en verhalen. De kerk in het centrum bezocht (Protestants) en ook van binnen bekeken.  

De kerk in het centrum

Blaasbalg paste niet, dus een hokje hiervoor erbij gebouwd

De gids in het midden van de groep

Een blok voor straf, bij vrouwen met ruzie een dubbelblok

Museum, een huiskamer van vroeger

Werkplaats voor schoenen let op de "lamp"

Lijken wel "Nederlandse" potten

Na dik twee uur weer terug in het hotel en nog een drankje op het terras genomen en weer tijd voor het avondeten

Het avondmenu:

·         Heldere soep met balletjes ( 5 pp)

·         Varkensschnitzel licht gepaneerd met champignonsaus

·         Patatjes en die waren zeer goed gelukt

·         Bonte salade als groente

·         Het toetje was ijs in schijven met room

Geen avondwandeling meer gemaakt en koffie genomen en gekaart, hartenjagen, maar met z’n tweeën  gaat dat niet zo lekker , dus maar de krant en tijdschriften (Duits) gelezen. We kregen nog een uitnodiging voor morgenavond om de wijn proefavond te doen in de kelder van het hotel onder leiding van dhr Sauer senior (Opa)

Nog even met de hond, Ida, in de tuin gespeeld.

De hond is groot maar doet geen vlieg kwaad

Nog een drankje genomen en richting bed rond 23:00 uur. Mooie dag geweest, veel gelopen met prachtig zonnig weer. Een heerlijke dag en veel gezien.

Moezel vakantie dag 3

Woensdag 25 augustus.

Vroeg uit bed  om 06:45 uur want op het plan staat vandaag een trip met de boot van Traben naar Bernkastel vv. en deze afvaart is om 09:50 uur. Om 08:00 uur ontbijt waar we vernemen dat de Familie Sauer vandaag een “Ruhetag”  heeft na het ontbijt. Vanaf 17:00 uur zijn ze de dan weer open, een dagje voor hun zelf  1x per week. Maar vaak zijn de plannen voldoende aanwezig maar komt er vaak niet zoveel van, vertelde mevr. Sinke Sauer ons lachend.  Dat hebben we meer gehoord uit het hotelwezen.

Verscheidene gasten gaan weer weg, ook de eendaagse  overnachters.  We parkeren de auto in Traben vlakbij de afvaart van de boten, grappig , je hebt twee rederijen, die varen het zelfde traject met dezelfde afvaart tijden, dus eigenlijk alles dubbel. Ze zijn beiden ook even duur in de prijs. Waarom dat dit is… geen idee. We kunnen dus kiezen we kijken bij de een en bij de ander, gaan toch voor de eerste rederij, gewoon omdat we die boot mooier vinden.

Kaartjes gekocht, retour, voor de somma van € 34,00. We gaan aan boord en zoeken een mooi plekje op het voordek een hoog boven de salon.  

Het voordek plekje, goed zicht rondom

De boot van de “concurrent” vertrekt en wij een minuut later er achteraan, beide schepen zijn maar gevuld met een paar passagiers. Het is veerdienst dus we leggen bij verscheidene stadjes en dorpjes aan. De trip is ongeveer over het water 24 kilometer en zal 2 uur duren.

De witte boot is de concurrent van Gebr.Kolb

Komen steeds meer mensen aan boord bij de tussenstops. Vanaf het schip heb je tijdens de vaart een mooi uitzicht over de Moezel en de wijnbouw gebieden en zicht op leuke plekjes.

Het wordt steeds drukker op ons plekje en op het laatst worden we omgeven door een groep Italianen. In het traject zit een sluis  met een aardig verval, dat kenden die Italianen niet, volgens mij water ook niet.  Allemaal over de reling hangend om foto’s te maken met een gekwek en een gekwaak, verschrikkelijk, je oren tuiten ervan.

De sluis in zicht

De dames allemaal een luchtje op en ze geurden naar zoet fruit maar dan alle soorten en smaken door elkaar gemixt . Bernkastel  kwam in zicht en we meerden af iets voor 12:00 uur. De passagiers zwermden het stadje in, wij ook.

Bernkastel in zicht

Vanaf de kade het stadje ingelopen, veel kleine straatjes en nog meer kleine winkeltjes. En met deze mooie dag ook heel veel mensen ( 98% toeristen uit alle windstreken) en natuurlijk lunchtijd dus de vele terrasjes bomvol. Op een pleintje deed net een Italiaanse koffie uitbater het terras open dus daar maar eens neergestreken. Daarna weer gewandeld en gewinkeld en veel foto’s gemaakt. Daar gaan we nog weer naar terug met de auto tijdens deze vakantie om nogmaals te kijken zeiden we tegen elkaar .

De boot van 14:00 uur terug genomen naar Traben-Trarbach, gelukkig zonder Italianen en we zaten weer op het zelfde plekje als op de heenweg.

De boot terug naar Traben-Trarbach

Rond 16:00 uur waren we weer terug en met de auto via Enkirch naar Starkenburg gereden , een klein dorpje hoger gelegen dan Enkirch met een mooi uitzicht op de Moezel.

Uitzicht Moezel/Traben-Trarbach vanaf Starkenburg

Vandaar terug naar het hotel waar we ongeveer om 17:00 uur waren. Mevrouw Slike Sauer had net het lokaal weer geopend na de “Ruhetag” dus maar een consumptie genomen op het terras onder de druiven. Het was wel half bewolkt maar nog prachtig weer.

Om 18:30 uur weer eten. Veel nieuwe gasten dus ook Belgen en vertegenwoordigers voor een nacht. Tussen het voor en hoofdgerecht zaten we te raden wat het zou zijn, rijst-kip met kerrie kon het nog wel eens worden dacht ik en jawel… goed geraden.

Het avondmenu:

·         Schijf rode meloen met 2 plakjes spek  ( rare combinatie rode meloen )

·         Kip kerrie met witte rijst

·         Soort Saroma mousse vanille met vruchten/room.

Hierna nog koffie genomen in het stamlokaal en om 20:15 uur precies was opa Sauer aanwezig voor de wijn proeverij.

Het wijn proeven bij Opa Sauer.

Het statiegeld in de tuin

Ingang kelder Opa's domein

Opa Sauer was dus nog een man van de klok. Met bijna hetzelfde kleine groepje waarmee we gisteren de stadswandeling maakten (huisgasten hotel 8 personen) waren we nu te gast bij opa in zijn domein.

Via het terras naar beneden en de groene deur van de kelder in. Voor de kelder in de tuin kratten en containers vol lege flessen. Flessen worden hier gewoon hergebruikt en niet zoals bij ons in een glasbak tot scherven gegooid om er daarna een (nieuwe) fles van te maken…..zeer verstandig toch. Onder het hotel is een zeer grote kelder en deze lag helemaal vol met (mooie) flessenwijn van diverse smaken, kleuren en jaartallen. Alles keurig op nummer om bestellingen snel te kunnen vinden. Nee opa had zijn hobby goed voor elkaar. We gingen negen soorten proeven, zeg maar gewoon de fles(sen) leegmaken en van zuur naar zoet. Bij elke soort gaf opa een uitleg en nam zo nu en dan de een en andere aanwezige op de hak, humor heet dat. Een ieder mocht zijn mening geven over de smaak van een bepaald soort. Er was er een bij, ik dacht nr. 6, die smaakte wat apart en op de vraag van opa hoe die was gaf ik als antwoord..”niet erg lekker… smaakt naar lampenolie”. Daarmee was opa gelijk in zijn wiek geschoten, maar ja hij hield toch wel van humor. Opa vertelde honderd uit en nam zelf ook steeds een glaasje, een liefhebber hoor. We konden vrijblijvend een bestelling opgeven voor mee naar huis.

Wij hebben 3 flessen besteld die niet onaardig smaakten en redelijk geprijsd waren. Voordat we het wisten was het 22:30 uur, tijd om de kelder te verlaten. Was gezellig daar.

Nog een consumptie op het terras genomen en naar bed. De klok wees 23:45 uur, kon wel weer voor deze dag.